Schrijver Raymond “Kluun” van de Klundert begint een principiële strijd tegen fotografen die hem voor vele honderden euro’s aanslaan omdat hij foto’s van hen van google-images gebruikt op zijn blog. ‘Ik wil best betalen, maar niet 960 euro.’
Wie had ooit kunnen bevroeden dat Kluun nog als een voetnoot in de vaderlandse jurisprudentie zou belanden? De schrijver pikt het niet langer dat fotografen dikke claims bij hem deponeren, omdat hij oud werk van de flitsbrigade op zijn inmiddels gesloten blog gebruikte. En daarom stapt hij naar de rechter om zijn gelijk te halen. ‘Laat de rechter maar eens een uitspraak doen’, zegt hij tegen ThePostOnline.
960 euro
‘Ik kreeg een rekening van 960 euro, omdat ik een foto had afgedrukt. De foto kostte 260 euro, maar ik kreeg een boete en nog een naheffing. Ik wilde schikken, maar dat wilde de fotograaf niet. Om het op zijn Koot en Bie’s te zeggen: ik voelde me op mijn pik getrapt.’
In maart sloot hij uit protest tegen de graaiende fotografen (‘sommige hebben hier hun businessmodel van gemaakt’) al zijn blog, maar nu gaat hij verder met de strijd die hij al sinds 2009 voert.
Schrijnende gevallen
De schrijver heeft Hans Bousie, een bekende intellectueel eigendom advocaat, in de arm genomen om terug te vechten. ‘Het gaat me niet eens om mij of om het geld. Ik kan het best betalen, het gaat om veel schrijnender gevallen. Ik ken verhalen van een jongetje van 17 jaar die een rekening kreeg van 2000 euro. Daar zit de pijn.’
Kluun, die op sommige plekken als hypocriete zeur wordt weggezet, snapt best dat er betaald moet worden voor fotografie, maar niet deze ‘excessieve’ bedragen. ‘Voor niet-commerciële doeleinden is het absurd om deze claims neer te leggen.’
Niet-commercieel
De schrijver meent dat er een ‘spotify-model’ moet komen, waarbij bloggers een abonnement kunnen nemen op een fotodatabank. ’Voor een paar euro heb je dan foto’s. Fotopersbureau Hollands Hoogte snapt dat. Deze modellen zullen ontstaan in de creatieve industrie, ook in de schrijverij. Op den duur kan iemand een abonnement op de columns en boeken nemen van Tommy Wieringa, A.F.Th. Van der Heijden of misschien zelfs Kluun. Ik ben niet tegen betalen, maar het moet wel redelijk blijven.’
De schrijver meent bovendien dat hij met publiceren in zijn recht staat. Hij baseert zich op het citaatrecht. ‘Die foto’s verlevendigen een stukje. Ik zie dat als citaatrecht en niet als inbreuk op het intellectueel eigendom van de fotograaf.’
Een anonieme fotograaf plaatste uit protest tegen Kluun’s aangekondigde rechtszaak diens succesboek Komt een Vrouw bij de Dokter vandaag op internet. De schrijver lacht erom, aangezien hij de bestseller zelf al online beschikbaar stelde.